BayağılaşmaSen, tutam tutam bu Yüzüklerimin taşı düşüyor Damdan bahçeye kaskatı bir karga düşüyor Tüm köpekler kurtuluyor iplerinden Yere en son kırık dökük bir heykel düşüyor. Siyah beyaz gölgeler yayılıyor eve Köşegenler yalayıp geçiyor gövdeleri Bir pergel ayağı gibi örümcek lambalar, daireler çiziyor Bütün konuşmalarımız kurtuluyor teferruatlardan Dik merdivenlere suskun insanlar düşüyor. Köpük tebaasından yatırımlarımız Sapmış arzularımıza kızgın damlalar düşüyor Yanık tenimizden geriye donmuş parafin düşüyor Tek solukta ebter* kılıyoruz tüm hasletlerimizi Haklı haksız, haksız haklı düşüyor. * Ebter: Arapça, soyu kesik anlamında Ezgi Gürçay |