0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
108
Okunma
Yine de vazgeçmedik, kalkarız biz,
Bu toprak bizim dedik, ekeriz biz.
Bir umut yeşertiriz her gönülde,
Elini uzat dostum, biz yine biz!
Nasıl olur bu işler, ben de şaştım,
Bir sofra kurduk, başkasıyla açtım.
Toprağı imeceyle canla işledik,
Narını hep başkasıyla bölüştük.
Köye gelen soydu, giden talancı,
Umutla bekledik, dönmedi yolcu.
Bize kaldı kış, yas, gariplik hali,
El uzanmaz, ses çıkmaz, yoktur hâli.
Dağ delindi, dereler kurur oldu,
Hakkımız kuyu gibi çekip gitti.
“Bu neden?” dedik, “kader” cevabını,
Verdiler de sustular ardına biz.
Berlin. Mayıs. 20025
Pevruzi Hasan
5.0
100% (1)
