Gölge gibi peşimdeydin
Ben hiç sensiz kalmadım ki!
Gece gündüz düşümdeydin
Ben hiç sensiz kalmadım ki!

Saatleri kuran sendin
Durduğumda duran sendin
Sol yanımı yoran sendin
Ben hiç sensiz kalmadım ki!

Göğe baktığımda ay’dın
Gönül soframızda paydın
Demini almış bir çaydın
Ben hiç sensiz kalmadım ki!

Yüce dağ başında kardın
Göz menzilimde hep vardın
Alnıma yazılmış yardın
Ben hiç sensiz kalmadım ki!

Yürekte yanan közdün sen
Dokunaklı bir sözdün sen
Düğümlerimi çözdün sen
Ben hiç sensiz kalmadım ki!

Susadığımda pınardın
Kuştun, dalıma konardın
Kalbim yıkıktı, onardın
Ben hiç sensiz kalmadım ki!

Hüzünlerin darasıydın
Gözlerin en karasıydın
Yüreğimin yarasıydın
Ben hiç sensiz kalmadım ki!

Düştüğümde el verendin
Çıkmazdayken yol verendin
Has bahçenden gül verendin
Ben hiç sensiz kalmadım ki!

Kulaklarımda hep sesin
Gül kokardı gül nefesin
Sen ölümsüz bir bestesin
Ben hiç sensiz kalmadım ki!

M. NİHAT MALKOÇ