bir söz söylersin
hı hı der
başını kaldırmadan
ya da kalkıp giderken
yarım kalır dilinde
acılaşır kelimeler
düğüm olur boğazına

bir derdini anlatmaya
başladığın an
abartıyorsun diyerek
seni üzenin tarafına geçerek
yolunmuş kaz gibi kalakalırsın
tülek tülek

gece uyku zamanıdır
gündüz çalışılmalıdır bilirsin
peki ne zaman sohbet
bir duyguyu paylaşabilmek
hep ertelenir
akşam olunca
sabahleyin
hafta sonu bayram tatili
yıllık izin

yıllar yılları kovalar
çiçeklere konar kelebekler arılar
geçer gider papatyanın sarı çiçeğin yanından
fark etmeden acele acele insanlar
nereye koşuyorsun
biraz yavaşla desen deli misin diyecek
sana kendini kötü hissettirecek

altına hücum dövize arsaya borsaya
bir kap yemek bir bardak su haricinde
bütün uğraşlar gidiyor en sonunda havaya
ömür bitiyor günleri ayları saya saya
ihtiyacımız var oysa birbirimizi duymaya anlamaya
para bir araç olmaktan çıktı artık patronun senin
hatta neredeyse tapındığın ilahın,inancın dinin
para için dersin seni hor görene ağam paşam bey
bilsen ki seven bir kalple sevdiğine zamanını vermen
bütün maddiyatların ötesinde en derin ve en kıymetli şey...

Gülhan Çeliktaş