Annem’e özlemle... Yokluğun hâlâ tek...

//

Sen gideli bağrımdan kan akar oluk oluk,
Nicedir sokaklarda başım eğik yürürüm.
Tek seninle güzeldi içimdeki çocukluk,
Ne vakit eve gelsem o resmini görürüm.

Bu cehennem hayattan Allah kurtarsın beni,
Yine balkondan bana "eve erken gel" desen.
Bazı geceler oldu rüyamda gördüm seni,
Senden yadigâr kalmış gardıropta elbisen...

Acı olsa da bazen hayattaki gerçekler,
Bilmem, hangi lisanlar anlatır yokluğunu?
Mayısta açar yine balkonunda çiçekler,
Öğüdünü tutarım, sen bilirsin oğlunu...

Kelimeler annecim yetmiyor artık sana,
Annesizlik duygusu bende o kadar derin.
Yapraklar bırakırdın oğlunun kitabına.
Evde duruyor hâlâ kahverengi defterin...

Mevlâm takdir edince şubat yirmi sekiz’i...
Yağmurların ardından hafifçe eksilirim.
Farklıdır bu dünyada herkesin parmak izi
Ve cennet ayağının altındadır bilirim...

| Gökan Öztürk - 11 - Mayıs - 2025