"Bir halkın derdini kendi derdi sayarak, sevdanın her türlüsünü barışla yoğurmuş bir yiğit… Sırrı Süreyya Önder, belki de en büyük mirasını, kelimelerinin değil, yüreğinin bıraktığı izlerle bırakmış, gittiği yolda kalacak olanlardır: sevgi, direniş ve umut."

Ruhu şad ,makamı cennet olsun...

"GÖLGESİNE ADANMIŞ GÜNLER"

Bir zamanlar, şehrin en yüksek tepelerinden birinde, güneşin her akşam sarı kırmızı bir halı gibi şehri sarhoş bıraktığı, rüzgarın her adımda özgürlüğü fısıldadığı bir köşe vardı. O köşe, yerin ve göğün en derin sırlarını taşıyan bir adamı barındırıyordu: Sırrı.

Sırrı Süreyya, adını en çok haksızlığa karşı çıkan, adaletin peşinden koşan bir savaşçı olarak duyurmuştu. Ama herkes onun sadece konuşan bir adam olmadığını, her kelimesinin arkasında büyük bir kudretin yattığını bilmezdi. Çünkü Sırrı, kelimeleriyle dağları aşıyor, duvarları deliyor, kalpleri açıyordu. Ama kimse, o adamın içindeki derin karanlıkları, kendi mücadelelerinde kırılan yanlarını bilmezdi.

Bir sabah, köyün dışında, zamanın bile yorulmuş olduğu bir alanda Sırrı, uzun bir yürüyüşe çıkmak üzereydi. Arzularıyla ve korkularıyla, hayatı boyunca karşılaştığı tüm engelleri ardında bırakmaya karar verdi. Yolu, engebeli ve dikenliydi; ama ne zaman bir engelle karşılaşsa, adımlarını daha da sağlam atarak ilerliyordu. O, acıdan değil, acının ona öğrettiklerinden büyüyen bir insandı.

O gün, bir dağın zirvesine yaklaşırken, karşısına uzun uzun konuşmalar yaparak insanları etkileyen bir adam çıktı. O adam, çok zaman önce Sırrı’nın hayatında bir iz bırakmıştı. "Savaş," dedi adam, "hep kazanılabilir mi? Yoksa her şey bir yanılsama mı?"

Sırrı, sadece gülümsedi. "Savaş," dedi, "hep kazanılır. Çünkü kazanmak, bazen sadece var olmaktır."

Sırrı’nın cevabını anlayamayan adam şaşkın bir şekilde arkasına döndü ve kayboldu. Fakat Sırrı, onun arkasındaki gölgede bir şey fark etti: "Hayat," dedi kendi kendine, "hepimiz için savaş; ama en güçlü olanlar, kaybetmeye cesaret edenlerdir."

Sırrı, yavaşça yoluna devam etti. Yalnız değildi. Her adımında, onunla birlikte taşıdığı, hep kaybettiği, ama asla vazgeçmediği her bir hayali vardı. Çünkü o, kaybetse bile, mücadele etmeye devam etmekteydi. O, her gününü kazanmak için değil, kaybetmenin gücünü öğrenmek için yaşıyordu.

Gölgesine adanmış bir yaşam, en büyük ödüldü ona. Ve yıllar sonra, yaşadığı her anın, her acının ve her kaybın aslında onu bir adım daha ileriye taşıdığını fark etti. O, savaşçıydı ama en çok da özgürlük savaşçısıydı.

İşte o yüzden, adının geçmesi gereken her köşe başında, her kalpte, Sırrı Süreyya’nın gücü hala var. Çünkü o, kelimeleriyle sadece adaletin savunucusu değil, yaşamın ta kendisiydi.

Peri Feride ÖZBİLGE

Ölüm tarihi: 03.05.2025
Saa:16:10