Avuç İçi Kokusu


Avuç içi kokun kaldı avuçlarımda,
Suskun bir sızı gibi, sarımsı akşamlarda.
Saklı bir sitemsin soluksuz dualarda,
Sesin değil, özlemin uyur yastığımda.

Korkum kaybolmak değil bu kez,
Kaybetmek kendimi sende, sessizce ve tek.
Kırık bir kelâm gibi düştün dilime,
Küle dönmüş gül gibi kalbimdesin.

Ses sustu, iz ıssız, izah-ı imkânsız,
Sana susmak bile sancılı, anlamsız.
Bir bakışta bin hüsran, bir duruşta bin veda,
Ve en çok da söylenmeyenler kaldı arada.

Bir tebessüm yetmezken geceye,
Adınla uyanırım titrek heceye.
Gölgen geçerken yüreğimin kıyısından,
Bir yıldız düşer sessizce bakışından.

Dilimde adın, suskun bir ezgi,
Kalbimse yorgun, sevdaya bezgi.
Zaman durmaz, iz bırakır tende,
Sen kalırsın, solgun bir resimde.

Giden sendin belki, kalan da…
Ama asıl yiten bendim, avuçlarında.
Bir dokunuşun hatırası yanar tenimde,
Bir vuslat düşü sürgün her gece içimde.



3 Mayıs 2025

𝓡𝓪𝓶𝓪𝓴 𝓚𝓪𝓵𝓭𝓲 / Samim İĞDE