1
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
189
Okunma
Albatros giyerdi Akdeniz
Ta ben yeşil bir elmayı ısırmışken
Sağıma soluma selam verirken
Dedemin korna taktığı bir bisikletim
Oluyordu o yıllarda
Dedem aşkın sözler, şiirler verdi avucuma
Dedemden dinledim ilk ağıtı ilk sevgiyi
Dedemden öğrendim tırnak kesmeyi
Büyümek dedem zannederdim
Oysa her insan öyle veya böyle büyürdü
Bilmeseydim keşke insanın büyük destanını
Kendimden geçtim, iblisi kin tutarken
Belki heybemde tek çıkınım
İblisi kin tutmaktı
O yaz Akdeniz fırlamış
İnanın ağustos sıcağı kadar çılgındı
Kader süpürür insanı dehşetle
Ki insan idrak edemiyor ufacıkken
Kayıp gidiyor yıldızlar
Ay bitiyor güneş çıkıyor
Güneş kaçıyor ay doğuyor
Gündüz geceye, gece gündüze girmiş
Böyle gider devran
Albatros bir daha aklanır
Giyer Akdenizi
Sen yolundan dönme
Kin tut iblisi.
Cevap Yaz