Ne rahat yürünürdü bir zamanlar
Sac bakraçlarda süt satılırken ki gitgeller
Merhem sürerdi annem
Çatlamış dudağıma hep
Diş ağrısa çekmek için gezmeler başlar
Köyler, köylerden dişçiler aranır
Gelmiyor sayıkladığım kaçıncı veche
Herkesin canı çetrefil morluklar içindeyken
Şimdilerde yağmur küsmüş, kar üzülmüş diyorlar
Kenarda memleket memleket göçenler var
Olmuyor hakiki bir serinlik vuruyor ciğerime
Allahsızlar büzülüp ifrit oluyorken
Başlıyor bende bir marş tınısı
Zalim, atlastan tank sürüyor yine
Coğrafya hiçe yorgun tuhaflar vadisiyken
Her gıdanın kokusu boğaz yakıyor, ağız yıkatıyor benizleri
Bir kaçıklar senfonisi bir mahşer tuluatı
Şimdi aylak olup intiharlar başlar
Allah’a kin besleyen her ateistin içi demirden kıvılcım harlıyken
Doktor hastalık bakanı olur,
İşveren pul müdürüne gözükür
İşçi iken öğrendin sükutları
Baştan yorar genzi, bu kocaman ıhlamur çayı
Latin alfabesi son kez kovalanır yurttan
Arap harfleri gibi cihanmert
Giyilir bir zafer
Şimdi ağlar Şişli
Kalan son seferden
Son yolcu da iner
Metrobüs kaçırır kendini
Bir saat çekilen yoldan
Kaçar saatini unutan