Her akşam sensizliğimde yine
Kapanır perdeleri penceremin
Sessizlik çökerken karanlıklara
Seninle ’günaydın’ demek isterim sabaha
Mutlu günlerimizi özlerim yine gülüm

Sabahlara yokluğunda uyanırım
Bir hüzün dalgasıdır yığılır içime
Susar penceremde kuşlar, susar şarkılar
Yokluğun gelir oturur evimin her köşesine
Kapanır kapılar üstüme, üstüme

Akşamın karanlık çöken bu saatinde
Bir korku gelir oturur gözlerime
Sorma gitsin sensizken gülüm
Kırılır yüreğimin her bir yerleri
Boğazımda hiç gitmeyen bir yumruk !
Hiç dinmez yağmurları gözlerimin

Dalarım hayallerime çoğu zaman
Kapım çalınmıştır ve karşımda sen
Sanki hiç geçmemiş aylar, geçmemiş yıllar
Uyanmış gibiyim bir rüyadan
Her şey eskisi gibi

Günay Koçak

28/4/2025