BİR ULUS YOK EDİLDİ…
BİR ULUS YOK EDİLDİ…
Bombarduman başladı, Coniler hep pusuda. Haykıran bir ananın, elleri de havada.. Baba hepten çaresiz, isyan etti ALLAH’a. Yaşlı ana ölmedi başladı dualara.. Yer ile gök birleşti , kıyamet işte buydu. Yere düşen parçalar, çocukların koluydu. Etrafı bir sessizlik, ölüm kokusu sardı. Ana çılgın gibiydi, keşke yaşamasaydı. Gecenin bir deminde bir an silahlar sustu. Yine hep var, gözyaşı, kin ve nefreti kustu. Dede abdest namazda kıbleye doğru durdu. Yine sapık Coniler, çoluk, çocuğu vurdu. Yarında hep böyle, yine savaş olacak. Kimi ölü yaralı, kimisi sağ kalacak. Yaşamlar günlük oldu, gelmez oldu, haftalar. Buralarda hep kış var, unutuldu baharlar Saldırsana İRAN’a, daha ne duruyorsun. IRAK’ı da görünce, inan çok korkuyorsun. Tarihinde soy kırım. her sayfası dolu kan. Yanında melek kalır, vampir ile ŞEYTAN. Robota benzer yanın, ruhsuzluk kalıbısın. Aynaya bir bakta gör insanlık, ayıbısın. Oynama dünyamızla bırak yerinde dursun. Depremlerin çoğalsın, tisunamiler vursun. Demokrasi gelecek, inandı IRAK’lılar. Her lafına kanıyor, bizim gamsız Araplar. Asıl yüzünü gördü, direnmeye başladı. Dünya seyirci kaldı, halkın seni dışladı. Bak şimdi günün doldu, gideceksin ey densiz. Yerine gelecekte senin gibi şerefsiz. Tanrı bile şaşırdı, bitmeyen bu hırsına. Onursuzluklar verdin, U.S.A. ulusuna. Konuşurken her zaman, insan hakları dersin. Tanrıdan tek dileğim, senin belanı versin. Öyle bir derde düşki, dermanı da IRAK’ta. Sürüne, sürüne git, leşin kalsın BAĞDAT’ ta. Bunlardan bir ders çıkar, zavallı ORTADOĞU. Petrolüne göz koydu, onun, bunun çocuğu. Kana boğdun BABİL’i açmaz daha gülleri. Yetmiyor mu? bu kadar MECUSİ’nin dölleri. |
Haykıran bir ananın, elleri de havada..
Baba hepten çaresiz, isyan etti ALLAH’a.
Yaşlı ana ölmedi başladı dualara..
Yer ile gök birleşti , kıyamet işte buydu.
Yere düşen parçalar, çocukların koluydu.
Etrafı bir sessizlik, ölüm kokusu sardı.
Ana çılgın gibiydi, keşke yaşamasaydı.
Gecenin bir deminde bir an silahlar sustu.
Yine hep var, gözyaşı, kin ve nefreti kustu.
Dede abdest namazda kıbleye doğru durdu.
Yine sapık Coniler, çoluk, çocuğu vurdu.
Yarında hep böyle, yine savaş olacak.
Kimi ölü yaralı, kimisi sağ kalacak.
Yaşamlar günlük oldu, gelmez oldu, haftalar.
Buralarda hep kış var, unutuldu baharlar
Saldırsana İRAN’a, daha ne duruyorsun.
IRAK’ı da görünce, inan çok korkuyorsun.
Tarihinde soy kırım. her sayfası dolu kan.
Yanında melek kalır, vampir ile ŞEYTAN.
Robota benzer yanın, ruhsuzluk kalıbısın.
Aynaya bir bakta gör insanlık, ayıbısın.
Oynama dünyamızla bırak yerinde dursun.
Depremlerin çoğalsın, tisunamiler vursun.
Demokrasi gelecek, inandı IRAK’lılar.
Her lafına kanıyor, bizim gamsız Araplar.
Asıl yüzünü gördü, direnmeye başladı.
Dünya seyirci kaldı, halkın seni dışladı.
Bak şimdi günün doldu, gideceksin ey densiz.
Yerine gelecekte senin gibi şerefsiz.
Tanrı bile şaşırdı, bitmeyen bu hırsına.
Onursuzluklar verdin, U.S.A. ulusuna.
Konuşurken her zaman, insan hakları dersin.
Tanrıdan tek dileğim, senin belanı versin.
Öyle bir derde düşki, dermanı da IRAK’ta.
Sürüne, sürüne git, leşin kalsın BAĞDAT’ ta.
Bunlardan bir ders çıkar, zavallı ORTADOĞU.
Petrolüne göz koydu, onun, bunun çocuğu.
Kana boğdun BABİL’i açmaz daha gülleri.
Yetmiyor mu? bu kadar MECUSİ’nin dölleri
değerli dost güzel insan sevgili tacattin bey
Türkün Türkten başka dostu olmaz şiirin çok güzel harika imgelerle nakışlamışsın adeta yürekten kutlarım puanınım 5 sevgilerimle.