0
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
201
Okunma
bizim orada deniz yoktur
gökyüzüne kulaç atar çocuklar
I.
her anız bozumu
yangınlar sararken Mezopotamya’yı
yalnız bir ardıç oluyorum kırda
meyan köklerini saran karıncalar
katar katar süzülür uykularımdan
~~~içimde başıboş atların tedirginliği
kalbimde kuş fırtınaları~~~
bakışımda kırılır çakmak taşları
yeşil gözlerini ufka doğrultan çocukların
ölüm kokan yüzlerine daldıkça
kısılır sesim
yüzüm utanır
II.
bizim orada deniz yoktur
bu yüzdendir maviye olan hasretimiz
şafağın nam(l)usuna sürülen güneştir
kanlı gözlerle büyüttüğümüz sevda
göğ(s)ümüz güzergâhı olmuşken ölümün
bir ihtimal daha gel
bizim oralara kuş sesleri ekelim
~~ sevdamız BARIŞ kokusuyla ÇİCEK’LENSİN
5.0
100% (7)
