Unutuluşun Gölgesi
Gün gelir,
Söner tebessümlerim. Yarım kalır bardağımda çay. Öksüz kalır çiçeklerim. Bakışlarında yavaş yavaş eririm. Aklından silinir gözlerim. Belki birkaç kez mezarıma gelirsin. Bir anlık sevinirim. Sonra bir eylül gelir çatar, Devamı sonbahar. Sen gelmez olursun, Yas tutar ağaçlar. Üşür toprağım, çürür kefenim. Sakın, Aklına bir şey gelmesin. Yok ne senden, ne kaderimden şikayetim. Azatlı sevdiğim. Mezarıma gelmeyebilirsin. Lâkin, çürür de bedenim, Aklımdan çıkmaz gözlerin. Yine, Melâlim olmaya devam edersin. Ankara,25.10.2008İ.K |
Aklına bir şey gelmesin.
Yok ne senden, ne kaderimden şikayetim.
Azatlı sevdiğim.
Mezarıma gelmeyebilirsin.
Lâkin, çürür de bedenim,
Aklımdan çıkmaz gözlerin.
Yine,
Melâlim olmaya devam edersin
Madem ki sonsuz bir aleme gidicez ve yokluk yok bizim için elbet ordada bekler gönül gelsin ister sevdiklerim...
Yüreğinize sağlık...
Kaleminiz daim olsun...