Bahar bir ay büyüdü,bugün nisanın beşi.
Her yanda çiçek-böcek, Ülkemin yok bir eşi.
Dört mevsimi müzeyyen, doğan güneşin işi.
Ağaçlar filizlenir, dallar sürgünü verir.
Coşar-kabarır sular, zirvede karlar erir.

Ne aşkın izi çıkar,ne de gelecek falda.
Hepsi kader-tevafuk , bir anda rastlar yolda.
İki gönül bir olur, çift bülbül şakır dalda.
Gönüle ayna tutmaz bol kahvenin telvesi.
Fal çıktı-çıkacak der ,ayyukta velvelesi.

Kaldır başını bir bak, pamuk pamuk bulutlar.
Bulutlar kayıp gider,açar güneş-umutlar.
Güneş-gölge oyunu, değişince boyutlar.
Yağmur yağar sağanak,toprak suyuna kanar.
Güneş açar ve tohum, filizi yeri sarar.

Gökkuşağı oynaşır, yedi asıl rengiyle.
Doğada kucaklaşır, her şey olur dengiyle.
Mücadeleler asil, değer sunar cengiyle.
Güçlü olan zayıfı sarar yükselir arşa.
Yavaş olan hız yapmak için yüklenmez marşa.

Doğada bir ahenk var, sesler sanki melodi.
Kelebekler rakkase, çekirgeler de udi.
Kanat çırpan bülbüle, gonca " hoş geldin’’ dedi.
Sormayın; bir muhabbet, var ki arz ve semada.
Cennet sanki dünyamız, düşmanlık gelmez yada.

Menekşeler, sümbüller ,saçıyor binbir ıtır.
Çardakda çay demlenir, sorulur hal ve hatır .
Dudaklar aralanır , meşk yolda satır satır.
Dostluklar tazelenir, dünya döner cennete.
Birbirini sevenler, yol vermez eziyete.


Emine Balı Oğuz