VURGUNUMBir inci tanesiydin gözümde Uğruna okyanuslara oksijensiz ineceğim En sert, kar beyaz dalgalı köpüklerde Umarsızca hedefine kilitleneceğim Yaz yağmurum oldun Kuruyan çöl dudaklarıma yağan Bir görünüp bir kaybolan Serap mıydın neydin? Ben mi öyle bildim? Saçlarımdaki nemin Hala sebebini bilemedim. En aşılmaz zor yollardan, En çıkılmaz dağlardan Yedi kat arşın yakınlarından Yalın ayak yollarına düştüğümdün Öldüğümdün Öldürdüğündüm Birer birer yaz güneşinde Kar tanesi düşürdüğümdün Bulanıklaşmaya yüz tutmuş damarlarımda Yudum yudum enjekte ettiğim Ölümümdün Ne çok yanımdaydın Ne de uzağımda Hani elimi uzatsam tutacak gibi Ya da Kıtalar arası yolculuğa çıkacak gibi Ne bendeydin Ne de benden uzakta Hem ulaşılmazım Hem aldığım soluk kadar yakınım Hem yalnızlığımdın Hem çoğul varlığım Azalıp azalıp çoğaldığım Dedim ya ölümümdün Her gün biraz daha eriten Her gün biraz daha bitiren Uğruna okyanuslarına Elsiz ayaksız paramparça gömüldüğüm Vurgundum Vurgunundum Okyanuslarında vurulduğum Şükran Ay 25/10/2008 |
İnsan sevince neleri yapabileceğini öğrenmiş olduk sayenizde.
Allah herkese böyle bir aşk ve aşık nasip etsin.Selamlarımla...