ilk iki dörtlük düşünmenin önemini vurguladı bana... düşünmeliyiz; yaşadıklarımızı, olaylarda aslında neyin vurgulandığını sezmeye çalışmalıyız... nereye kadar aldırış etmeden yaşanabilir ki... bir iki üç... sonunda öyle bir çıkmaza karışırsın ki ne yapacağını nereden başlayacağını şaşırırsın...bu duruma düşmemek için baştan herşeyi düşünerek yaşamak gerek...hoş her insanın harcı değil bu ... kalbine söz geçirip onu bir az olsun düşünmeye sevkedenler gerçekten düşünmeyi başarırlar...

bazı değerlerimize önem vermezsek köreldikçe köreliriz bir daha o kunuyla ilgili tam güzelliğe kavuşamayız. ama gün gelir o değerler tekrar çıkar da karşımıza bize karışırlar...er ya da geç... ama bizden gittiğini ve tekrar bize bir şekilde geri geldiğini idraktan yoksunuzdur düşünmediğimiz için.bu da toprak su misaliyle anlatılmış... farkında değil toprak suyun ama gün geliyor yine karşılaşıyorlar... tıpkı insanoğlu gibi... elbet bir gün geldiği yere tekrar gidecek, düşünmeyi unuttuğuyla buluşacak... ya düşünerek bu dünyada farkına varacağız ya da düşünmeden......

Rabbim düşünerek yaşamayı nasip etsin hocam. Allah razı olsun...yüreğinize sağlık...