Sen kollarıma asla gelmemiş sevgilisin
Yitiriverdim seni daha aşkın başında
Bilemiyorum neyle ne kadar ilgilisin
İnsan aşkta sabırsız oluyor bu yaşında

Zamanla yüreğimde duyduğum kaygılarla
Yüreğimi kapsayan ateşsi algılarla
Kaybediverdim seni kabaran duygularla
Üşümeye başladım doğmayan güneşinde

Ne kusurlarım vardı gözümün görmediği?
Ne hatalarım vardı dilinin sormadığı?
Gönlün kabullenmeyip aklımın ermediği
Bilinmezlikler vardı bu sebepsiz koşunda

Eğer âşık olsaydın bırakıp da gitmezsin
Sevdiğini karanlık boşluklara itmezsin
İlk şaşkınlık anında hiçbir şey fark etmezsin
Zamanla hissedersin hasretini döşünde

Günün ağır saati sensiz geçen zamanlar
Bir saniye bir saat bir saat bir gün kadar
Oysa bizim yaşlarda olanın zamanı dar
O meçhule beni de götürürsün peşinde

Coşari usandım der gönlünün vur kaçından
Eminim biliyorum bir tel tutsam saçından
Aynı kuş havalanır ikimizin içinden
Pişmanlığı yaşarsın hayatın yokuşunda

22.03.2025/Samsun

İbrahim COŞAR