2
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
73
Okunma
Kör bir sabahla uyanmak, acılarla başlar
Dertlerle üzüntüler, ile beraber doğar
Ağlayan insanların, sesleri hep fısıldar
Yürekler dayanamaz, artık bu çığlıklara
İnsanlar sokaklara, dökülmüş mahşer gibi
Akşamlar gelmez oldu, sanki üşümüş gibi
Beklediğimiz günler, bizlerden uzak kaldı
Hayat bizleri sevmeden, döküldü gitti.
Nerde o güzel günler, nerde neşeli yüzler
Nerde mutluluk nerde, nerde sevinçler nerde
Hayat güzel olsaydı, dökülüp de gitmezdi
Acılarla dertlerle, bizlerle bir olmazdı.
Selahattin Aktaş
5.0
100% (4)