Sessiz Veda ..

Şimdi niye benden uzaklaşıyorsun. Uzaklaş.
Düşlerin kalır mı, onlar da gider, gitsin.
Oysa ben senin düşlerin olmadan yaşayamam, bilirsin.

Oysa kader, o gün aydınlık bir başlangıç yapmıştık.
Aşkla açılmıştı gözlerimizin perdesi, sadece oydu.
Bir kelebek konmuştu avucuma, sessizce kanat çırpmıştı.

Bir özlem gelmişti, asla gitmemişti.
Yoktu dünlerdeki, önceki günlerdeki yalnızlığımız.
Sanki hiç yaşanmamıştı.
Oysa yüreğim tam burada atıyordu.

Burada, senin gözlerindeki derin yeşil, masalsı diyarlar.
Burada da ruhun büyüyordu, dokundukça sözlerin, evrenlerin.
Öylesine iyileştirici, öylesine tamamlayıcıydı sevmek,
Ki bir gölün yüzeyine gün batımı vururken,
İzin verseler, gönlüm sanki
ikiye ayrılacaktı.

Çünkü iki ruh vardık.
Oysa bir avuç toprak yetiyordu saçlarını süslemeye.
Bir yudum suyun, bir iki çiçeğin yanındaydı doymamız.

Seni bir defa kucaklasam, kalbim küt küt atıyordu.
kucaklayamazsam gönlüm kedere boğuluyordu.
Ruhunun bitip, varlığının başladığı yerde,
Duyguların vardı, duyguların destansıydı, sonra.
Sonrası Allah kerim..

Hasan Belek
19 mart 2025
Akçay