Benim de ömrüm, yüreğimin kıyısında bir kuytu oda gibiydi.
Her köşesinde eksik bir şeyler aradım, ama hiçbir zaman bulamadım.
Zaman bir akı karasından ibaretti, insan ise bir yansıma,
Hani aradığın her şey, her yudumda boğulur ya,
İşte o, ruhumu kaplayan sonsuz karanlık.
Ben de bataklıklara battım, ama hiç bir zaman batmadım.
Kendimi bulmak için düştüğüm her kuyuda,
Sonsuz bir sabır ve hüzünle kalktım.
Yaralarım birer hatırlatma,
Fakat ben, tek bir hatayı asla unutmadım:
Yaşamın ardındaki o sessiz, vakur hesap!

Başarılarınızın devamını diliyor, yolunuzun aydınlık olmasını temenni ediyorum.

Çok güzel duygusal bir şiir olmuş. Kendinizle yüzleşmişsiniz. Tebrikler.

"Taçlanan Yaralarım" şiiriniz, derin bir içsel yolculuğu ve hayatın zorluklarına karşı gösterilen sabrı anlatan, duygu yüklü bir eser olmuş. Kendinizi ömrünü bir kır bahçesi gibi huzurlu ve güzel değil, bataklıklarla dolu bir mücadele alanı olarak tanımlamışsınız. Bu zorlu yolculukta yalnız olduğunuzu, sadece kendiniz ve dualarınızla baş başa kaldığınızı ne güzel ifade etmişsiniz.

Hayatın acıları ve yaraları, sabırla taçlandırmışsınız ve bu yaraları bir tür mükâfat olarak görmüş ve dünyevi nimetlerin peşinde koşanlara karşı, ruhunun daha derin bir hesabı olduğu ne güzel vurgulamışsnız.

Şiirin en çarpıcı yanı ise yaşadığınız tüm zorluklara rağmen hiçbir şey olmamış gibi gülümseyebilmeniz.

Güçlü bir kaleminiz var. Tebrikler. Günün güzel şiirleri arasında yer alıyor.