Taşıdığım gölgelerden
arınıyorum...
arınıyorum,
dibi yosun
içtiğim bütün sulardan.
bütün sular sırtımdan ak/
bütün sırlar dudağımdan…
fısıldadım orman surelerini/
fısıldadım adını…
soluğum bir kelebek kanadı,
dokundum/dağlar ve ırmaklar…
ayrıldım,
düşlerle yer değişti rüyalar…
ayrıldım,
ayaklarımda bir göç/
nadasa bırakılmış
topraklar gibi durdum/
kalbimin üstünde çünkü
ayrık otları…
artık zamandım taşıdım…
taşıdım…
kuyudaki söz…
sen dedi…
sen bütün deli sulardan içtin/
mumdan bir gemindi ellerin
sınandı ateş denizlerinde.
dokundun/doğdun/senin dedi…
saçlarındı boğdu bir gece
hiçbir yere ve hiçbir yöne
uçmayan kuşları ki
senin en büyük dileğindi…
tutuldu ay omuzlarında
bir baykuşun/bütün gece…
sende öğrendin/sende közdün/
bak söndün…
sana dedi…
sana yanaşmayacak
bütün gölgeler…
susacak sana damlalar ve sular.
sana ve bir tek sana…
hiçbir güneşin ışığı/
ve hiçbir gölgenin
koyuluğu bulaşmayacak…
sende kalmayacak
sana verilmiş hiçbir şey.
ve mutlak bir şey
hep adından önce yer alacak.
adın dedi…
göçleri zorlayan
bir iklimle anılacak.
-kal orda…
kayıp kıta…
üç mevsim/dokuz ay/
ikiyüzellialtı gün/
altıbinyüzkırkdört saat/
bir kere kuşların göç etmesi/
mevsim yağmurlarının
çok kere yağması/
suyun donması/donun kar olması/
günlerin git gide kısalması/
ve günlerin git gide uzamaya başlaması/
aranıp da bulunamaması…
ben kendimi arıyordum
kendi parmak izlerimde,
bir gece düşü anlatıp durdum/
altı bölüm /altında yatan ölüm boyunca…
ben kendimi arıyordum
kendi duraklarımın içinde.
nokta!
kendime soruyordum
bütün soruları/
cevap iki dudak arasında!
ünlem.
bitti işte…
bitiyor her şeyde…
her şey biterek yeniden var oluyor/
başlangıcı varsa sonuda olmalı/
sonu varsa bir başlangıca
mutlak gebe kalmalı…
aşk bitti üç mevsim boyunca/
savaş bitti.
dur bitti
kal gitti artık çünkü…
artık çünkü benim dilimde
Ol/ dan öte söz.
Öl/ den öte yemin yok..



(...)