Küçüldü sayesinde yaşadığımız Dünya.
Her renkten ve her dilden insanla dolu medya,
İzleriz dört bir yanı, ruhen oluruz ihya.
Gelişmeler çok hızlı doğruyu bilmek gerek.
Toplumun yapısına uygunu almak gerek.

Ulaşmak kolay oldu varsa bir bilgisayar.
Hızlandı artık yaşam, aranılan her şey var.
Böylesi güzel araç her yerde işe yarar.
Çözer pek çok sorunu kullanılırsa düzgün.
Doğru adım atarsan asla olmazsın üzgün.

Genci, yaşlısı, çocuk, kapılmış bir oyuna,
Kopmuş sanki Dünya’dan benzer sessiz koyuna.
Hele kadın dediğin fırsat bulsa soyuna.
İnsanların ruhunu satın almış derinden.
İşi gücü bırakmış kalkmaz olur yerinden.

Sokaklarda oynayan çocuklarda kalmadı.
Çocuk parkları bile çocuklarla dolmadı.
Bayram harçlığı için kimse kapı çalmadı.
Bana değmesin diye evladı cama attık.
Gelecek neslimizi sosyal medyaya sattık.

Okumuşu, cahili vakit harcar çok zaman.
Esir olmuş beyinler düşenin hali yaman.
Hile, aldatmak dolu, deme sonra vay anam!
Yıkılır pek çok yuva sosyal medya yüzünden.
Meçhule giden yolda taviz verir özünden.

Saklar gerçek kimliği, önden yürür sanalda.
Çok korkaktır aslında adam vurur sanalda.
İki lafı bilmeden yazıp durur sanalda.
Caka satar herkese sahte resimli ahmak.
Yozlaştı kişilikler, yok oldu güzel ahlak.

Hadi gençler ne ise, olgunlarda kanıyor.
Sanaldaki oyunu gerçek hayat sanıyor.
Zaman ilerledikçe çayır çayır yanıyor.
Niçin verildi akıl? Kötüyü bilmek lazım,
Teknoloji iyide esir mi olmak lazım?

Girer sosyal medyaya oturduğu koltuktan.
Mesele aldatmaksa girer kimi boşluktan.
Düşer örülen ağa kimi insan yokluktan.
Sahte yüzlü insanı tanımak kolay değil.
Şu sanal âlem sanki necaset dolu ağıl.

Gezer kadın peşinde uçkur düşkünü sefil.
Saklar tüm gerçekleri kendi kendine kefil.
Atıp tutar boş dolu birçoğu da embesil.
Yalan söze inanan akıllara şaşarım.
Yazdığıma bakmayın bende eski kaşarım!

Saklanan gerçeklerin çok tehlike ötesi,
Çocuk gelişiminin olmamalı rotası.
Dikkat etmezsek eğer olurlar ruh hastası.
Büyüyen sorunları ele alma zamanı.
Çare değil yasaklar, eğitimdir dermanı.

Zaman değişti Macit, uyduramazsın ayak.
Sataşma ona buna, yersin bir kamyon dayak.
Söylenirler ardından ‘’sana ne koca bunak.’’
Ne yaşlıya hürmet var, ne söz dinlenir oldu.
Teknoloji çağında her yer kötülük doldu.


Mehmet Macit
12.03.2035
Dikili/İzmir