ŞEHR_İ İSTANBUL
Kızkulesi savururken eteklerini
Son Tangoyu oynuyordu şehr_i İstanbul Örümcek ağ kuruyorken duvarlarımda Merhametsiz gülüyordu şehr_i İstanbul. Erguvanlar açılırken ay ışığında Teri henüz soğuyordu şehr_i İstanbul Galata’ dan savrulurken kırık kanatla Şerefsizce bakıyordu şehr_i İstanbul. Sen mübarek bir şehirsin hiç yakışmadı Yedi tepe dağlar gibi derdim sıralı Beni yaktın cennetinde sende yanasın Neden benden esirgedin kuru selamı? Dalgalar yas tutuyorken rast makamında Türbede mum üflüyordu şehr_i İstanbul Martılar es geçiyorken iki yakamda Ellerini çekiyordu şehr_i İstanbul. Sokaklarda yitirmişken hayallerimi Düşsem tekme vuruyordu şehr_i İstanbul Papatyalar yağıyorken kaldırımlara Sevincinden ağlıyordu şehr_i İstanbul. Sen mübarek bir şehirsin hiç yakışmadı Avuç açtım aşk dilendim ruhum yaralı Gel öpeyim barışalım ver dudağını Neden benden esirgedin kuru selamı? Şiir: Sedat ERDOĞDU |
Okurken şiir okuma hazzı duydum....
Bu şiirinizde yine beni 70 li yılların ortalarında İstanbuldaki Öğrencilik yıllarıma götürdü....hey gidi günler hey...
Çok güzeldi tebrik ederim.