Kervan
Kervanız hepimiz bu çöl yolunda
Yüreği yakmaya geldik derviş misali İçimizin ayı güneşe girer Dolunay olur dünya vakti Vakit an tanesidir yanmaya akar ! Kiralık elbise gibidir bu beden Limana fırtınasız ulaştırmak gerek Gönül aşkına pervane Yürek ayaz, kör kuyu Merdiven yağmasını bekler gökyüzünden Çoraktır gönül toprağı ; Varlığın anlamı bir perde Soyut Zamanı ve mekânı bedensiz ! Kalk ruhum ! Usta bir terzinin makasına yolculuk var Ölüm dört mevsimin toplamı ; Anne çınarından sökümüdür miladı Sararıverir çınardan her uzaklaşmasında Işığın batışıdır kepenk kapatma zamanı |