Huzurunda bir gün, şehit bir kulun,
Sordum:"Hainlerin ahvali neydi?"
Sükut-u hal ile birazcık durgun,
"Halleri Yerle Yeksan gibi"dedi.

Yerle yeksandı,çünkü zalimdiler,
Bebeğin dahi katilleriydiler,
Toprağın men ettiği caniydiler,
"Azabı sönmez Ateş gibi" dedi.

Şehitlik makamı candan biline,
Gülün kıymeti bülbülden biline,
Cennetin yolları bizden biline,
"Güllerle süslenmiş Bağ gibi" dedi.

Alnı toprağa koymaktır marifet,
Rabbi çağırıp anmaktır fehamet,
Edep,insanın süsüdür nihayet,
"Çiçeği burnunda Yar gibi"dedi.

Sorma! Yıldız hiç kayar mı yerinden?
Yanıp pişen yüreğin kederinden,
Sevdiğimi etkiledi derinden,
"Ayrılık yürekte Kor gibi"dedi.

Ayrılsak da biz,bir ve beraberiz,
Diriyiz hala,yaşayan erleriz,
Bizi ananları da yad ederiz,
"Yusuf arayan Yakup gibi" dedi.

İmanı,amele dönüştürdük biz,
Kanımızı buna şahit tutun siz,
Doğruluk yolunda fedaileriz,
"Hasan ve Hüseyin’ler gibi" dedi.

Tek vatan için olmadık ki şehit,
Din ve devlet için de yaptık akit,
Ezelde olmuştu Yaradan şahit,
"Huzurda eridik mum gibi"dedi.

Anam,atam ve bir de balalarım,
Karım,hayalim ve de kavgalarım,
Hepsi bir yana,ya inandıklarım,
"Çıktı karşıma Hızır gibi"dedi.

Böylesine ölüm herşeye değer,
Ölmek değil bu,kavuşmakmış meğer,
Sırat köprüsüne varırsak eğer,
"Geçeceğiz hep,Şimşek gibi" dedi.

Dedi:"Fanisin sen,dünya da öyle!"
Yüreğinde olmasın şerden zerre,
Aleme nasihat Kur’an’dan söyle,
"Söz kalbe şifadır,can gibi"dedi.