2
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
252
Okunma
Bir zil sesi, bir bahar, bir kış,
Ömrümün rüzgârında savrulan düş.
Sıralar esir almış gövdemi,
Fakat ruhum hür, fakat aklım taşkın!
Tahtada yazılı bir kara yazı,
Hakikat mi bu, yoksa bir aldanış mı?
Öğrenmek adına ezberlenen her şey,
İçimde suskun bir yanılgı mı?
Diyorlar: "Oku, bil, yürü ileri!"
Ben ise susup, göğe çevirdim yeri.
Zira gerçek ne defterde ne de kalemde,
Hakikat, insanın kendi öz benliğinde!
5.0
100% (4)
Cevap Yaz
