Ey dünya
Teşekkür ederim sana
Benim gibi bir adamı çektin üzerinde
Çoğu gitti azı kaldı
Dayan biraz daha yalanıma,
Gerçekler alacaklar
Beni kollarına
Ve
Nihayetinde
Sen rahat ben rahat,

Gidiyorum
Bir baltaya dahi
Bir sap olamadan
Sevinecekler de çok var sanırım,
Belki de hiç haksız değiller
Doğrular hep yanlışlarla
Kavga ederler,
Kim doğru
Kim yanlış
Ne gerek
Var söylemeye
Ve
Nihayetinde
Sen rahat ben rahat,

Gide gide bitmeyen yollar
Olmuş kaderimizde
Çıkmaz sokaklar,
Susuz kalan
Umutlar
Çölleri andırırlar,
Artık
Biz bize
Yetmeye meçburuz
Asılmış kara kara
Bulutlara
Bekler iken rüzgarları,
Ve
Nihayetinde
Sen rahat ben rahat,


Hayat
Üç günlük ömür zaman kıskacında
Başımızı derde sokacak kadar
Çok
Úzecek kadar
Uzun
Sevecek kadar
Az
Gülme halimize
Sonsuzluğa atılan bir ruhuz
Ve
Nihayetinde
Sen rahat ben rahat...

Berlin, 24.02.2p25

Talat Özgen