GAFİL ELİNDEN

Gafilden yemişim taşlar başıma,
Ben avcı değilem muhannet vurdu.!
Ezeli dost gibi çıktı karşıma,
Canımı yaktı, bağrıma oturdu.!

Yeşildi bağ bahçem, gazelim düştü,
Mecnun’lar Leyla’lar, başa üşüştü,
Sevendi olanca bahtım da küstü,
Yoklugum anlayan şimdi kudurdu.!

Karşıma çıkmaya yüzü tutmadı,
Yüz yüze gelende naran etmedi,
Ne demişse kenardan bu yetmedi,
Dilinde zehirler, döktü savurdu.!

Bilmem ağyar, yoksa azılı düşman,
Göllerim kurudu suyum yağışdan,
Turnamı vurdular el-hak çağrışdan,
Başıma külleri savurdu durdu.!

Aşkın kanunu da yazılı hikmet,
Ne doğru yar buldum, ne de metanet,
Yoruldum hep bende olanca sabret,
Kazanım kaynadı suyum ılıdı.!

Kestim ülfetim şimdiler yandım,
Muhabbet bağında bir bülbül idim
Ezel-i ahırı-m bu yürek sevdim,
Şimdi söyler sazım nameyi buldu.!

Hayalım körlendi umudum bitti,
Gündüzüm gecem de sonuna yetti,
Miadı tüken di, bayrağın attı,
Yakassız gömlegi giydi oturdu.!

28.02.25 / Saat 10,03
MAİDI (Mehmet AY)