1
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
82
Okunma
Gün gelir anılar avcundan bir bir kaybolup gider..
İşte o vakit ille de aklına mukayyet olmak istersin,
O’ da unutmasın diye..
......
O unutursa, ölüm senin ipini yavaş yavaş çekmeye başlar..
Sonra,boş bir yalnızlık etrafını sarar,
Ve hayat seni ayağı kırık bir sandalyeye oturtur..
Oturtur da, bir kere dalmaya gör..
Tutunduğun her şey seni alır, al aşağı indirir..
.......
Unutulduğunu anladığında, kalbin boş bir eve döner... Ses yok, ışık yok, umut yok…
Ve en kötüsü de, kapıyı çalan da olmaz...!!!!
Halime Gürbüz Gökçe
5.0
100% (3)
Cevap Yaz