saymıyorumkaranlık dememek için kuşluk vaktinden önce mahmur yalvarışlarında dolanırım gavur dağlarında ala geyik olup ... kızıl kahveye dönerim gözlerinde gecelerde ürkek kararsız yolunu şaşrmışlığım yokluğunda kapan o gözlerden yağmayı bilmeyen yağmurun dizlerine düşünki bir ağaç şarkısı gecenin ta öbür ucunda dudaklarımda... şuhluğun dokunmadaki telaffuzunda puslanır kristalleri bakışlarının karanlık dememek için zamanların şehvetine kar beyaz saçlarında parmaklarım dolanırım ayaklarında hasretin olup... yaz gönlüne beni kaz topraklarında öpüşlerin dudaklarında toplanan canda nöbet nöbet gelen ağrılı ataklarım hasretin düşün ki bir adın takılı yıldızların en beş köşesinin birinde kalbime ay ışığının en çok olduğu saatsizlikte sırrındaki ketumluğunda yaşam bulur doyumsuzluğum karanlık dememek için geceleri saymıyorum......... deniz güneş |