Biçare dar günde kalmaz gönüller,
Tutacak dal olur dost meclisinde...
Sözlerden bir yara almaz gönüller,
Sevgiye yol olur dost meclisinde...

Hal hatır sorarak içilir çaylar,
Herkese eşittir ikramlar, paylar,
Edebi sohbetle geçerken aylar;
Muhabbet bal olur dost meclisinde...

İnsanı bir ilham gelip yakalar,
Teselli edilir ağır vakalar,
Lâtife, nükteyle olur şakalar;
Kahkaha bol olur dost meclisinde...

Burada muhabbet selamla başlar,
Görücüye çıkar ipek kumaşlar,
Gediğine konur en ağır taşlar;
Penaltı gol olur dost meclisinde...

Kalabalık yerde yalnız kalmazsın,
Dermansız kalıp bir kapı çalmazsın,
Bilerek bir dosttan sitem almazsın;
Derde hamal olur dost meclisinde...

İkramda ne varsa yenir, yutulur,
Eski kırgınlıklar hep unutulur,
Yükün ağır ise ucu tutulur;
Bekleyen sal olur dost meclisinde...

Birlikte rahmet var bir de bereket,
Tanışmak, kaynaşmak güzel hareket,
Buraya uğramaz kin ile nefret;
Damlalar göl olur dost meclisinde...

Birbirine bakar gönül bağları,
El ele tutanlar aşar dağları,
Birlikte örülür sevgi ağları;
Bizimle kal olur dost meclisinde...

Gönülden af olur sürçü lisanlar,
Güzel gözle bakar güzel insanlar,
Münakaşa bile bazı zamanlar;
Kirli sakal olur dost meclisinde...

Ben yerine biz der gönül erleri,
Tarihe mal olur tüm eserleri,
Kalplerde hep saklı kalır yerleri;
Her biri gül olur dost meclisinde…

Hiç kimse sevgiye kazamaz mezar,
Arı kovanına edilmez nazar,
Şairler ilhamla şiirler yazar;
İnsan bülbül olur dost meclisinde…

Rizeli Halk Şairi Adem İmdat KESİCİ
(ÂŞIK HOCA ADEMÎ)