Artık hayatım da güneş doğmuyor...
Hani söz vermiştin, beni bırakıp ta gitmeyecektin hiç bir yere Anne....
Bak mezarına güller koyuyorum, soluyor Anne! Sen evimizin temeli...
Kalbimizin sevgi çıçeği idin Anne!
Hastalandın gül gibi soldun!
Birden öylece aniden bırakıp gittin Anne!
Sen aklıma gelince Anne!
Gözlerimden
yaşlar geliyor Anne!
Gel, bırakma bizi yetim Anne!
Yanımda olsan da saatlerce dizlerinin üstünde yatsam!
Senin saçlarımı okşayan o pamuk ellerini özledim Anne!
Bırakıp ta gittin bizi yapayalnız Anne!
Böyle mi olacaktı Anne!
Gece olur parlar yıldızlar gökyüzünde! Yıldızlara bakarak seni düşünürüm hep çiçeklerin içerisinde! Haykırmak istiyorum o dillere destan sevgi bağımıızı bütün yeryüzüne!
Geceler boyu uyku girmez inan ki, gözlerime!
Denizin derinliklerinde parlayan bir inci tanesi gibisin sen yinede Anne!
Seni nasıl özledim birbilebilsen Anne!
O, deniz yıldızı gibi parlayan gözlerinde kaybolur sanki gözlerim Anne!
Hasretinle bir kor gibi yanar yüreğim
Benim biricik canım sevgilim Annem!
Dinçer Dayı