İçimde neler olup bittiğini
Benden başka kim bilebilir?
Bana adalet ver!
Seni sevmeme izin ver!
Dışarıda ıslık çalıyor rüzgâr,
Beynimi ele geçiriyor.
Kalbime yaşama şansı ver!

Her şey biter,
Gece ve gündüz gibi.
Bir tek sen hiç bitmiyorsun içimde.
Kıpırdamadan otur!
Otur, kirli mutfak penceresinin arkasında!
Oturduğun sandalyenin bir sahibi var,
Bunu unutmadan.
Kaç soruna boyun eğdin,
Kaç sorunla başa çıktın,
Kader benimle alay ederken?

Hüzünle bitmemeli aşk,
Sevimsiz bir masalın sonu gibi,
Sonsuz bir zulüm çukuru gibi,
Karanlığın derinliklerinden sana
Ellerimi uzatırken.
Mutsuzluk çok fazla olsa da
Yaşam ışığı sonsuza kadar sürer.
Aşkının soğuduğu gecelerde
Bırak da kalbinin buzlarını çözeyim.

Koşulsuz sevmeyi öğrenebilmeli insan,
Mevsimlerden etkilenmeden.
Hayatın köprüsü bir şekilde kurulur,
Hep dizilerde figüran rolü kapılsa da.
Şu an acı çeksem bile
Endişelenecek bir şey yok.
Gönlümdeki duygulara kavuşacağıma
İnanıyorum yürekten,
Sabrettiğimde.
Ve inanıyorum yürekten,
Göz kapaklarımın yeniden dirileceğine.

Seğmenoğlu