kimiz
aurasında,
karmaşasında
insanız,
insan elbette..
o vakit nedir,
nedir sahi duygusunda
eşsiz, tasvirsiz olmak..


bir
değil,
birbirine aşina,
adeta müptela
ruh ve bedenlerin
aynı frekans, aynı duygu,
aynı tutku da rastlaşması,
aynı kök, aynı bedende sarmaşıklanmasıdır
eşsiz, tasvirsiz olmak..
.
.
tıpkı biz gibi


tok
olmasıdır masala,
masallara açlığının,
bir varmışın, yokluğunu var,
yokluğunun, varmışlığını yok sayıp
diyar, diyar masallar anlatan değil,
masalları dört mevsim yaşatandır
eşsiz, tasvirsiz olmak..
.
.
tıp kı biz gibi


içinin
tam da içinden
geldiği gibi yargısız,
sargısız konuşabilmek,
içindeki çocuğu salıvermek,
katılırcasına şakalaşabilmek,
çılgınca gelen
her şeye birlikte çıldırabilmektir
eşsiz, tasvirsiz olmak..
.
.
tıp kı biz gibi


rüzgara martı,
martılara rüzgar,
dalgalara köpük olabilmek,
liman aramaksızın
geceye demir atabilmek,
suyun tenini, tuvalini
tüm çıplaklığında resmeden mehtap
geceye soyunsun, soyunmasın
ışıltısında yakamozlaşabilmektir
eşsiz, tasvirsiz olmak..
.
.
tıp kı biz gibi


gecenin,
şehrin ışıkları söndüğünde
duygusal bir şarkının
aynı ağızdan eşliğinde
romantizme ışık olabilmektir
aynı tende, bedende,
aşkla, tutkuyla
kadifelendikçe geceye,
şafağa devrimlenebilmektir
eşsiz, tasvirsiz olmak..
.
.
tıp kı biz gibi


söz değil,
gözlerdeki manaya,
bakışlardaki okyanuslara
derin, derin fısıldayıp
anlamlarında mercanlar açtırabilmek,
kışa, ayaza soyunmadan
dört mevsim baharı
gamzelerindeki tebessümlere
sıkıca giydirebilmektir
ve tüm bunlar
gerçekleşirken "acaba" dememektir
eşsiz, tasvirsiz olmak..
.
.
tıp kı biz gibi adam



biziz,
eşsiz, tasvirsiz olmak
ve ben
bize, bizde kalmayı,
nefesimin son perdesine kadar
mevsim ne olursa olsun, bize adanmayı,
rüzgarının o maşuk ılık nefesgahında
bize, bizde soyunmayı çok seviyorum adam çok..



~°~
~°~
~°~