1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
141
Okunma
DÜŞ TAMİRCİSİ
hatırladığım hasat sonrası
hozan tarlası
ben yusufçuk
sen gülde son katre
beliz bir gülüştü dudağında gördüğüm
öpülmeye hasret
bahar yeliyle çatlamış dudakların
bir gece vakti derin bir sezgi
dahası kendime anarşi
döşümün altında tamir etmekteyken senli bir düşü
bir hırsız girmiş içeri
çalarak götürmüş can/m/dan canı
ve sonrası
aşkta dengeyi bulma telaşı
inan çok uğraştım
haslet ile vuslatı
bir türlü kavuşturamadım
sen düşümden
ben ise hayattan düştüm
5.0
100% (2)
Cevap Yaz