Ara!
Daima ara!
Ama iyiyi, ama güzeli, ama isteneni...
Yürekte taşınanı, buram buram özleneni...
Aşığın maşuku aradığı gibi ara!

Ara!
Daima ara!
Dağ taş demeden,
Sıcak soğuk bilmeden,
Çöl çöl, sahra sahra ara!
Mecnun’un Leyla’sını aradığı gibi ara!

Ara!
Daima ara!
Aranan, arananın onu bulmasını ister.
Ona gelmesini, ona varmasını ister.
Yıllar sonra da olsa, kapısına gelip, kapısını çalmasını ister.
Arananın içerden ’kim o?’ diye seslendiğinde,
Arayanın, ’ben’ değil, ’sen geldin’ demesini ister.

Ara!
Daima ara!
Aramak beklemek değildir.
Beklemekle bulunmaz aranan!
Yakup’ un Yusuf’u aradığı gibi ara!
Belde belde, kuyu kuyu ara!
At ile ara, deve ile ara, gönül ile ara!
Arayan bulur elbet arananı.
Sen yeter ki durmadan ara!
Kenan’da ara, bulunmazsa Nil’de ara, Mısır’da ara!
Unutma!
Aranan, arayanın yollarını gözler.
Onu bulmasını, ona gelmesini özler.
Yana yana özler, kana kana özler.
Gece özler, gündüz özler.

Ara!
Daima ara!
Bırak dikenle uğraşmayı!
Güz’de yaşamayı;
Gülü ara, çiçeği ara, baharı ara!
Yediveren dalları ara!
İçinde ’yok’un olmadığı,
Genişliği gökler kadar olan,
Firdevs’i ara!
Me’va’yı ara!

Ara!
Daima ara!
"Ben gizli bir hazine idim bilinmek istedim."
Diyeni ara!
Var edeni ara!
Her şeyin gerçek sahibini ara!
O’nu ara!
Rabbini ara!

Ara!
Daima ara!
Aklında ara, fikrinde ara!
Yorulmadan, bıkmadan, usanmadan ara!
Arayan hiç boş dönmemiştir.
Arayan illa ki vuslata ermiştir.
Sen yeter ki ara!

Abdurrahman Tümer