ELİF KADAR YALNIZIM
Kifayetsiz sözler..
İlmini çözemediğim
Gözler: İklim iklim
yaşamak istediğim.
Türküsünü unutan,
Sazını kıran ozan.
Ben değilim.
Mevsim mevsim
yaşanmayan anılar.
Gençliğim kördüğüm;
Aynalar da gördüğüm,
Benden geçmeyen yıllar.
Uzaktan yanan ışıklar;
Doğrudur, söndüğüm.
Paramparça duygular
Kuruyan damağım dilim.
Dağ yüreğim estikçe rüzgar;
Elif elif bir nur yağıyor üstüme.
Yar yar, seni neremde gizleyeyim.
Avuçlarımızdan uçan kuşlar gibi
Semaya yükselsin dualar.
Daha kaç vakte kadar,
Sırlı ve esrik bir
aşkın
nağmesi olacak,
bu aldanışlar.
Ah! yar..
Yaşadıkça çoğalan
Acılara yürek dayanmaz.
Hayalde kalan hatıran;
Bahar ve yaz.
Doyrulmamış,
Durulmamış yanlarımızla
oynadıkça hezeyan
Ruhlarımıza
çöken ayaz.
Yalnızlık
avaz avaz
Hasret alev alev
Teselliler
hüzünbaz.
Ağla diyorum.. ağla biraz:
Erisin buzlar, tez gelsin yaz.
Sımsıcak sarsın yaraları
Dünü günü yarınları
Namaz.. Dua niyaz.
Elif elif bir nur yağıyor kalbime.
ilhan erol
04.02.2025
NOT: (Bu şiir: bir naziredir.)