1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
164
Okunma
Ey yar, neyledi bu gönül sana,
Sevgisinden, sevdasından başka?
Ey bîhtap düştüğüm gecelerin yâri,
Kaç gece uykusuz kaldı bu gönül uykularında?
Her çiçekte kokunu,
Bazen bir çayın deminde,
Seni arar durdu her kelime başında.
Ah ki ah, gönlüm…
Beni bu hâle atan,
Güneşin tepede olduğu vakit beni ışıksız bırakan,
Mısraları bana dar edip gülmeyi haram kılan,
Üç günlük fani dünyamı bana yas eden…
Ey yar, suç ne sendedir ne gönlümde.
Yok mudur o umudum, bana serap gördüren,
Her vakit seni hayal ettirip gönlümü avutan?
Şimdi mahzun, virane bir ev gibiyim.
Kasvet benim sokağım,
Umut benim güneşim,
Düşlerim benim dünyam…
Sense en büyük yaram…
İki söz, bir kelâm… Hep sensin ey yar, hep sen!
5.0
100% (2)
Cevap Yaz