Şu mavili şehir olmasın artık zulüm yeter be bana!
Olmadı işte alışamadım bir türlü yoksul yokluğuna
Anılarım gölge gibi peşimde kaçtım zannettim oysa
Dönüyorum işte Çengelköy’e
Bekle İstanbul’um bekle...


Sabahın ilk saatleri serin, esiyor üşüyor muyum?
Bilemiyorum,ateş varken, içimde hissetmiyorum
İçimde bir sevinç bir ümit sormayın bilemiyorum
Dönüyorum işte Çengelköy’e
Bekle İstanbul’um bekle....


Beynimde örümcek ağları hayallerimi sımsıkı bağlar
Ağlarına yapışır en güzel anılar kutsal bir su da sımsıkı tutar
Bir yandan bir eşyalarımı toplar çağırdığım adamlar
Dönüyorum işte Çengelköy’e,
Bekle İstanbul’um bekle...



Orada bir arkadaşım vardı ya hani adı esmer Eleni,
O çağırdı ,takılırdın ya "R’leri yuttun mu kız ?"diye hani
O’na sormuşsun beni gezmişsin evimi, her yeri ot bürümüş bahçesini
Dönüyorum işte Çengelköy’e
Bekle İstanbul’um bekle..




2.9.2010

YİRNAO STO ÇENGEKEÖY PERİMENEME İSTANBUL PERİMENEME .....


EFTERYA GÜNLÜĞÜ
RUM KIZIN TÜRK ASKERİNE AŞKI
PRAYERS OF HOLLY LOVE kitabımdan