YORGUN DÜŞLER/ DÜŞMEKTEN.Dünya yorgun değil dönmekten Yâda her gün doğan güneş Işığını evrene yaymaktan Ve hiçbir köle Esaret zinciriyle bağlanmaktan Dizbağlarım çözük Adım atmaya mecal yok Yorgunum yorulmaktan Her yeni güne bitap uyanmaktan Güneşler doğursam da Vurgun yemiş gece sabahlarına Tutukluluğum bitmez Sürer mahşere dek kara zindanlarda Müptela yürek feryatlarda Kızıl gecelerde Damarımda enjekte eroin Ömrüme ziyan Aklıma zarar Suret mutlulukta yokluğun resmi Yorgun, düşler düşmekten Ve Vefa darağacında ahir zamandan beklemekte Ümit gemisine bir çakmak Taşı riyakâr gözlerin Kundakçısı oldum bak Yaşam köklerimin Aleni acım denizimde şimdi çırılçıplak Son nokta Nerede / Ne zaman konacak Yok artık Varlığı hükümlü kılanlar Kavanoz dibinde soluklar Aşkın sonsuzluğu aşikar da Âşıklar ölümsüz değil Maşuksa dirilten hiç değil Elmastan ışık pınarları süzmesi Yayılır içime içime Ey..! Ölüm Hazırlan sefer var Suretten asıla dönüş var Şükran AY 20/10/2008 |
HAZZINI YAŞATAN YÜREĞE SELAM OLSUN
İÇERİĞİ DOPDOLU AKICI BERRAK BİR ÇALIŞMA
BEĞENİYLE OKUDUM KUTLARIM DOST YÜREĞİ
SAYGILARIMLA