duyumsama 4bugün günlerden yarın dün olunca gün beni uyandırın.. odasına girdiğim salonların yoktur penceresi, yoktur dilin perdesi tül bağladıkça çığlığına nefesi değilken zamanı kim, kim çalar ki, zamanın tokmaksız kapısını an be an anlatsan da vur, vur yine de vurdum duymazdır hayat sağırlığı bundandır boş bir bavuldur yüreği iltica mevsim kesilmiştir bileti uzanırken gölgesine raylar, peronsuzluğuna molalar bugün günlerden bulut yağmur olunca gün beni uyandırın yoksa, yetmez olur şemsiye beneğinde kelebek ömrüne belki bir kelebek kadardı ömrüm neyse ki, ölmeyecek kadar nefes biriktirdim artık ölebilirim.. ~°~ ~°~ ~°~ |
Ne bir istasyon ismi,
Ne de varış çizgisi,
Cepte kalan tek şey,
Yaşama dair
Paslanmış bir anahtar,
Her zamanki güzelliğinde dizeler
Tebriklerimle...
Saygım ve selamımla