0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
203
Okunma
Himmet dayının dediği gibi,
Ateş ve barut yan yanaydı.
Kimin ateş kimin barut,
olduğunun ne önemi vardı.
Parmak uçlarım dudaklarında,
yolunu kaybetmiş bir gezgin gibi,
dolaşıp durdu.
Güneş son ışıklarını,
çoban kulübesinin üzerine,
gönderirken son kumaş parçasıda,
kayıp düşüyordu genç kızın,
üzerinden.
Dudaklarımızın dansı başladı,
yağmur damlalarının eşliğinde.
Gücümüzü, irademizi kilim diye,
yere serdik.
Vücudumuzun en gizemli noktalarında,
dolaşırken birbirimizin keşifler yapan,
seyyahlardan farkımız yoktu.
Keşfettiğimizden daha fazlasını,
isterken.
_______________________________________
Haklıymışsın Himmet dayı
Ateşle barut yan yana
durmazmış.
05-02-2006-Pazar
Tuğrul Ahmet Pekel
