nem kokan gözlerimizbiliyorum sevgilim biliyorum ayni gecenin iki uzak yıldızıyız uzak uzak lambalar sokaklarda solgun yanıyor sisler içinde güzel şeyler dilin söylediklerinde susuz saksı toprağı gibi çatlamış dudaklar bir suskunluk deryası etrafımız uzak mevsimler sarıyor kaygılı gözleri belki bu gün gelir diyerek telaşla açıyorum tek tek perdeleri biliyorum sevgilim biliyorum en güzel sohbetlerde iki uzak şehir tükenmeyen yollar ardında şarkılar mutfağında evin bir çay’ız tabağında kaşıkları ayrı ayni lezzeti içtiğimiz biliyorum sevgilim biliyorum benim gibi senin de için yanıyor neden bu gece vakitleri ansızın şu eller soğuyor kenarına iliştiğimiz belki ayni pencere değil ama ayni ufka bakıyor nem kokan gözlerimiz .. hilmiarsoy - tekirdağ 01.01.25 |