Diyeceğim kiEski zamanların, yeni zamanındayım Şimdiki zamanın azabındayım Sıtma gibi şey içimde yangın Durmaksızın ağrıyan, ilacı bulunmayan Tuhaf bir kasvetten söz ediyorum Adı bilinmeyen, terapisi olmayan. Ey sabahını akşam ettiğim geceler Ne çok kırıldı güvenim Ah bir bağırabilsem avazım çıktığı kadar Ama nereye, kime ulaşacak Belki karşı dağlarda biraz yankılanacak. Olan ve olmayandan söz ediyorum Hep böyle geçti zaman şimdiki gibi Bilmeden bağlanmışım deliler gibi Aykırı giden ne varsa peşine düşüp Çoğu zaman geri döndüm kendime küsüp Hayatta olmanın nasıl bir şey olduğunu Ayaklarım yerden kesilince anladım. Epey geçte olsa buldum bulamadıklarımı Şimdi yazıyorum öğrendiklerimi Sonunda keşvettim hayatın gizlerini Bütün kapılara mektuplar bırakacağım Diyeceğim ki öğrendim hayatın sırlarını. 16 aralık 2024 |