Karmaşa
nasıl bir yer ki bu dünya.
karmaşa hep karmaşa. bir balık yüzüyor denizin içinde. bir sürü balıksa onun peşinde. bir çocuk yürüyor yolda. tutmuş annesinin kolunu, bir yandan da ağlıyor. kimbilir ne istekleri var, küçücük bedeninde ki ruhunda. umarsız annesi daha da hızlanıyor. onun daha başka öncelikleri var. deniz de ki dalga coştukça coşuyor. süpürüyor kayaları kıyıları. peşpeşe geliyorlar bir ordu gibi. esiyor rüzgar uğuldayarak zalimce. dalga farkında bile değil rüzgarın. bilmiyor ki esmese rüzgar kendisi ölecek. geceyle gündüz birbirini kovalıyor. birbirlerine hasret iki sevgili gibi. aslında gerçekler çok farklı. ikiside dans eden bir dünyanın figürleri. nasıl bir yer ki bu dünya. karmaşa hep karmaşa. aslında var herşeyin bir sebebi. ismail oral. |
duyarlı yüreğinize sağlık
selam ve sevgiler