Kervan Türküsü
Yelkenini açan kuşlar
Her gün başka sızı başlar İnsanı canından eder Kör olası dalgalar Ben bir garip hancıyım Son durakta sancıyım Yarın yine yolcuyum Tren gelir ağlarım Bu yol cefa çekilmez Ana hakkıdır ödenmez Arkaya bavul atılınca Daha geri dönülmez Şamdanlar böyle yollarda yakıldı Böyle yollarda eskidi şu fukara palto Bu yollarda öğrendim Ülkemin her bir karışını İste bu yollarda kesti eşkıyalar önümü Böyle yollarda çektim Açlığın en meymenetsizini Bu yollar kararttı En aydınlık gündüzümü Sis çökünce görülmez Baba elin öpülmez Göçmen serçe dalda ötmez Ben kendime ağlarım Ben bir garip hancıyım Son durakta sancıyım İşte yine gidiyorum Tren geldi ağlıyorum |