Üzülüyorum anne!
Aynı anne babadan olan kardeşlerin,
Birbirlerini sevmemelerine,
Muhabbet yerine husumet beslemelerine,
Hatta bu üç günlük fani dünyada birbirlerini öldürmelerine,
Üzülüyorum anne!
Aynı kanı taşıyan kardeş, kardeşi öldürür mü anne?
Kardeş kardeşe düşman olur mu anne?
Bu nasıl bir dünya anlamıyorum,
Menfaat bir insanı bu kadar canavarlaştırır mı anne?
Ben mi bu dünyaya göre değilim?
Yoksa bu dünya mı bana göre değil?
Üzülüyorum anne!
Kardeş kardeşin namusuna kötü gözle bakar mı?
Kanlar sanki su olmuş!
Samimi duygular kalmamış yüreklerde!
Bunları düşünmekten uykularım kaçıyor!
Ters geliyor bunlar bana anne!
Bunların yaşanmadığı bir dünya istiyorum!
Envai türlü taamların soframda olmasına gerek yok!
Kuru helal ekmeğimi çorbaya doğrayıp karnımı doyurmak yeter bana!
Yeter ki insan gibi insan olunsun!
Kardeş kardeşin kötülüğünü nasıl ister anne?
Bunu yazmak bile zül geliyor bana.
Paylaşmak varken,
Muhabbetle kucaklaşmak varken,
Tersini yapanların eline ne geçiyor?
Üzülüyorum anne!
Hem de çok üzülüyorum.
Bazen “keşke bu kadar duygusal ve duyarlı olmasaydım “diyorum
“Keşke bu kadar inceleyip sık dokumasaydım”
“Keşke bu kadar kendimi harap etmeseydim”
Ama elimde değil!
Anne insan bu kadar sıradanlaşabilir mi?
Anne insan bu kadar alçalabilir mi?
Anne insan bu kadar vicdansız ve bu kadar acımaz olabilir mi?
Üzülmemek elimde değil anne biliyorum!
“Bir gül ile bahar olmaz”
Ama keşke değişebilseydim!
Keşke bende diğerleri gibi vurdum duymaz olabilseydim!
Keşke bunları yazmasaydım!
Üzülüyorum anne!
Hem de çok üzülüyorum.
Hatta üzülmekten ziyade kahroluyorum!
Yaşarken ölüp ölüp diriliyorum!
Bunları gördükçe, bunları okudukça!
Anne!
Bunları yapmak yüce yaradana karşı gelmek değil midir?
Bunları yapmak cehennemde bile bile yanmak değil midir?
Bunları yapmak tek kelimeyle şerefsizlik değil midir?
Bunları yapmak şeytanın en sevdiği olmak değil midir?
Üzülüyorum anne!
Hem de çok üzülüyorum!
Çünkü benim okuduğum kitapların, hiç birinde bunlar yoktu!
Çünkü ben büyüklerimden bu şekil görmedim!
Çünkü bunlar bana ve sevdiklerime göre değil!
Anne kimse anlamıyor beni veya anlamak istemiyorlar!
“Üzülme” demek kolay.
İnsan gibi insan olan üzülmez mi?
İnsan gibi insan olan yaşarken her gün ölmez mi?
İnsan gibi insan olan er meydanına çıkıp haykırmaz mı?
İnsan gibi insan olan Allaha yalvarır yakarmaz mı?
Zira herkese güç yetmiyor.
Ahh anne ahh üzülüyorum!
Hem de çok üzülüyorum!
15/Mart/2009