SENSİZLİK YARALAR BENİKimse anlamadı beni Gözüm kalmadı yaşantıda Yazdım olmadı, haykırdım olmadı Geceler uyutmadı koynunda beni Kimse ben değildi senin kadar Bitse artık bu hasret Ümitler bir sabah doğsa ansızın Umut kapısı açılsa sımsıcak yüreğimize Uzaklar yakın olsa ayrılıklar bitse Sevda kuşları uçup gitmese kalbimizden Sensizliği anlatmak yerine Satır satır yazsam mutluluğu Sensizlik yaralar beni Ne kadar gizlesem de Gözyaşlarım ele veriyor beni Gidişlerin kalbimden vuruyor beni Çaresizlik,bir yorgan üstümde Anıların ağırlığı yüklendi gönlümüze Seviyorum desem,haykırsam evrene Aşk bile inanmıyor artık sözüme Yüreğim ağlıyor kendi haline Sana anlatmaya çalışıyorum işte Gzümün kimyasında duran nefesini Kanatlarında sevda taşıyan martıları Sıfıra böldüğünde bile beni Hep sana eşitleniyordum Yüreğime seni anlatıyordum Uykuda bile seni görüyordum Sen olunca yanımda Aşkın sonsuza akacağını biliyordum Eksi olan değerlerimin Seninle yükseleceğini biliyordum Hayata başka bir yerden Başka bir noktadan başlamaktır seninle olmak Yarın var olacak önünüzde.. Bugün seni yüreğinizde taşımaktır… Vazgeçenden geriye kalan tenhalığı Sessizliği senin sesinle dolduramamaktır… Nedenler ve niçinlerle Daha da kararıp uzayan geceler Bir sızıyla bölünen uykular Dağılıp parçalanmaktır … Unutmak zamana umut bağlamaktır… Bir maske takıp yüzümüze… Sevginin çıplaklığını örtsün diye… Katılırız akan zamana yine de… YEŞİLIRMAK |
Gözüm kalmadı yaşantıda
Yazdım olmadı, haykırdım olmadı
Geceler uyutmadı koynunda beni
Kimse ben değildi senin kadar
Bitse artık bu hasret
Ümitler bir sabah doğsa ansızın
Umut kapısı açılsa sımsıcak yüreğimize
Uzaklar yakın olsa ayrılıklar bitse
Sevda kuşları uçup gitmese kalbimizden
Bu şiir, hem bir sitem hem de bir umudun şiiri olmuş. Yüreğinize, kaleminize sağlık üstadım! Her dizesi, okuyanın kalbine işliyor. Nice güzel mısralarınıza...