Ey yar...
Ey biçilmiş kefenimin terzisi.
Ey günahlarımın mabedi
Ey canımın berzah’ı alem-i yar
Artık
Kalemim yorgun gecelerim uzun.
Yüreğim...
Dünyasını ateşe vermiş bir Militan gibi.
Hayallerim...
baskın yemiş yaralı bir mülteci.
Düşlerim...
Cellatlar’ın tezgahında idamlık Mahkum.
Anılarım...
avcıların kör kurşunlarına yaralı Ceylan.
Umutlarım...
coğrafyası yaşama aykırı bir bedevî.
Ey yar...
Ey sessizliğimin derin girdabı.
Ey lal olmuş dilimin ikrarı.
Ey yüreğime gurbet sıla-i rahimim.
Artık yaşlandım...
Öyle yaşlandım ki...
Ne saçlarım ağardı Nede belim büküldü...
Düşlerim bunaklaştı ümidim tükendi.
Ne ben sevmesini bildim seni...
Nede sen anladın bendeki yerini...
Ah yar...
Yoruldum, çok yoruldum.
Ne seni ugurlayabildim benden.
Nede ben gidebildim senden.
Artık...
Şiirlerim dilsiz,yüreğim öksüz benim.
Uzun,uzun sessizliğe dalıp susuyorum.
Uzun,uzun sensizliğe kapılıp gidiyorum.
Uzun,uzun özlemine sarılıp dalıyorum.
Derin bir hüzün, ve keder var yüreğimde.
Öyle sensiz,öyle yalnız,öyle kimsesiz.
Berzah’ı ahval’deyim.
B__T_✍️