Ustaca seçilmiş kelimeler; özenle yazılmış mısralar ve anlam bütünlüğü ile tecelli etmiş bir şiir.

Özellikle;
"Sûrette varım fakat; manada yabancıyım"

Tebrik ediyorum

Bu resim en çok bu şiire yakışmış, sevgili şairim önce resmi yorumlamak istedim,Ressam resim çizmeyi çok seviyor belli ,son resmi için buğday tarlası seçmiş ve orda ölmeyi istemiş, ressamlar hep doğada resim çizer ya keyif alarak, öyle yapmış, hastalığının farkında ki bu kadar üzgün , önce resminde tasarlamış kendini öldürmeyi, orda öldürmüş ve izlemiş , sonrada son resmi olarak onu bırakıp son kez kendini anlatmış, diye düşündüm.
Ayna kendinle yüzleştiğin yada yüzleşmek için kullandığın nesne, aynalar ne hikmetse sureti göstersede aslında bakan kendi içini ve yaptıklarını görür, yüzleşir.Sorular sorar en çokta neden der, cevap bekler, içindeki karanlıktan çıkardığı suçlayıcı cevapları verirken kendini de öldürürsün bir yandan.
Mazi gelir yavaş yavaş sorularla birlikte gözünün önüne, ordasındır ama yok gibi hissedersin kendini, başına gelen olumsuzluklardan dolayı vebale girdiğini düşünüp, kendi içine hapsolduğunu düşünür.
Yüzünde gördüğü her bir yaşanmışlık, büyük bir mutlulukla temiz hayatını karalamış gibi hissediyor.Dinlediği ve söylediği şarkılar ile kendini heder ettiğini anlatır .
İçine mutluluk dolduran ışığın yansımasındaki gölgesini ve güneşini kaybettirenin kendi olduğunu düşünüp, kendi kendinin hem katili hem azraili olarak görüyor, baktığında aynaya, bu şiirle şair kendini sorgular iç dünyasını sorgular , hatalarından kendini sorumlu tutar,yürekten yazılmış, hatta yaşanmış bir şiirdi yüreğine sağlık, saygılar.